Krahinorizma të qytetit të Gjirokastrës dhe Vlorës
Hanko – Zonjë
Derbardh– Me fat
Derzi – Fatkeq
Trangull – Kastravec
Nikoqire – Punetore
Çupë – Vajzë
Molomen – Njeri kot
Babale – shok,vëlla
Çilimi – Fëmijë
Kulish – Qen i vogël
Xhade – Rrugë
Lumadh – I lodhur
Maci – Macja
Xhixhi – Xhaxhesha
Sini– Tepsi
Katua – Kotec
Qylaf – Qeleshe
Çitjane – Fustan
Disa fjalë që përdoren nga vendasit e Vlorës
Jamake – Enë
Dive – Gdhive
Babance – Bukë misri
Kukë – Koka
Qemshe – Kanë uji
Ceco – Xhaxha
Binz – Depo
Hajat – Kasolle lopësh
Xhixhivalle – Guaskë
Jashmak – Shami
Disa fjalë që përdoren nga vendasit e Gjirokastrës
I, e Ilimaksur– I, e babëzitur. Përdoret në rastet kur dikush ha diçka shpejt dhe me babëzi sikur të kishte kohë pa ngrënë. Ha si e ilimaksur.
Qifqi (Theks fundor)-Gatim tradicional. Qofte me oriz dhe nenexhik, të skuqura në një tigan special me forma. Është një nga emrat që do e hasni në shumicën e menuve të këtij qyteti. Vetëm kujdes: Mos i hani si të ilimaksur!
Thjam– I, e ndotur, shumë pis. Sa thjam je bërë!
Cuks-Ndjesia e djegies në lëkurë. Po më cuks plaga.
Qilis-Prek tokën me një copë që varet. Ngrije atë batanijen se e qilise.
Zabërhan-Bredharak. Je bërë një zabërhan ti!
Kselhasem-Çlodhem. Hiç, ja po kselhasem.
Sfarangonje (theks fundor)-Rrjetë merimangash. Paskan zënë muret sfarangonje.
Haraks-Hutim, humbje e mendjes, fiksim diku pa e pasur mendjen. Pse rri si e haraksur?
Eflatun-Shumë i shkathët. Vajzë eflatune.
Zagar – I poshtër
Suk – Zog
Uore – Hë ore
Versnik – Një moshë
Llomotit – Flet shumë
Ortaja – Mesatare
Ksehasem – Çlodhem
Gajaset – Shkrihet së qeshuri
Adap – I zoti
Skupira – Plehra
Zok – Zog