Ne kete detyre do te gjeni disa nga rregullat e drejtshkrimit. Perdorimi i apostrofit: Pas pjesëzës mohuese s’ (S’e gjeta dot fletoren.) Pas përemrit pyetës ç’ (ç’bëre dje?) Tek trajtat e bashkuara m’i dhe t’i (M’i jep librat) Kur trajtat e shkurtra bashkohen me pjesëzën e joveprores u (M’u mbyllën të gjitha dyert.) Kur pjesëza të e lidhores bashkohet me trajtë të shkurtër (T’ju flas pak fëmijëve.) Kur pjesëza do të e së ardhmes bashkohet me trajtat e shkurtra. (Do t’i flas unë .) Kur pjesëza për të e formës së pashtjelluar foljore bashkohet me trajta të shkurtra (U afrua për t’i folur mësuesit) Nëpër poezi për të zëvendësuar ë-në (Porsi kanga e zogut t’verës, Që vall’zon n’blerim t’prillit) Takimi i dy bashketingelloreve: a) Kur takohet t-ja me sh-në, shkruhen të dyja bashkëtingëlloret: (i) begat+shëm= (i) begatshëm; i përbotshëm b) Kurtakohen s, t, z me h shkruhen dhe shqiptohen të dyja bashkëtingëlloret:shathedhur; meshollë; gazhedhës c)Kurtakohet s me sh, sh me h, sh me sh shkruhen dhe shqiptohen të dyja bashkëtingëlloret:i kujdesshëm; i pjesshëm; shpeshherë; mishshitës Takimi i dy zanoreve Në fjalët jo të parme (të prejardhura, të përbëra, të përngjitura) a) Kur takohen dy zanore të njëjta, ato shkruhen të dyja i pa+aftë=i paaftë; i paafrueshëm; joorigjinal b)Kurtakohet një zanore tjetër me zanoren ë, ë-ja nuk shkruhet bashkë+autor= bashkautor bashkë+atdhetar= bashkatdhetar Shkruhen dhe lexohen me ë te theksuar -Fjalët që në gegërisht shqiptohen me â hundore. ~Rërë (rânë ) …
Lexo më shumë »